Του Θωμά Κώτσια
Με μια δέσμη άμεσα εφαρμόσιμων μέτρων ο Αλ. Τσίπρας παρουσίασε το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, για την άμεση αντιμετώπιση της φτώχειας της πείνας και της εξαθλίωσης σημαντικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας, την δυνατότητα της ανόρθωσης της οικονομίας και την επανάκτηση της εθνικής μας αξιοπρέπειας για την υπεράσπιση των συμφερόντων της πατρίδας μας. Ο Αλ. Τσίπρας στην Θεσσαλονίκη δεν μίλησε για αλλαγή σχέσεων παραγωγής (Σοσιαλισμό), ούτε παρουσίασε όλο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είπε, «δεσμευόμαστε γι’ αυτά που μπορούμε και όχι γι’ αυτά που θέλουμε» και όμως η συγκυβέρνηση και οι αρουραίοι του σάπιου δικομματικού συστήματος προσπαθούν να αντιδράσουν με κραυγές για να φοβίσουν τον Ελληνικό λαό. Ξεκίνησαν με την απαγόρευση της μετάδοσης, για πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης, της ομιλίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το κατασκεύασμα τους (τη ΝΕΡΙΤ) που υποκατάστησε την ΕΡΤ. Οδήγησαν, λόγω αυτής της απαγόρευσης, ακόμα και τη διορισμένη Διοίκησή του σε παραίτηση, για να μπορούν έτσι σε ένα κόσμο που δεν άκουσε τον Τσίπρα να του μιλούν για γενικόλογες πυρετολογίες και κάλπικες υποσχέσεις, τακτικές που οι ίδιοι για χρόνια ακλουθούσαν και ο κόσμος έχει σιχαθεί.
Όμως η υπεράσπιση της ζωής και της αξιοπρέπειας ενός λαού που βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση δεν είναι παροχολογία και δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζεται σαν τέτοια, είναι προσβολή στα θύματα της κρίσης και δείχνει αδιαφορία και υποτίμηση της τραγωδίας που βιώνει ένα μεγάλο κομμάτι του λαού μας, έπρεπε να είναι η αυτονόητη υποχρέωση της κυβέρνησης του και το αδιαπραγμάτευτο όριο απέναντι σε οποιαδήποτε τρόικα και σε οποιοδήποτε δανειστή. Προτάσεις και μέτρα που απαλύνουν την κρίση και ανακουφίζουν τα θύματα της έπρεπε να είναι πέρα και πάνω από πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές και όχι σημεία αντιπαράθεσης και μάλιστα με απαξιωτικά σχόλια από τους κάθε λογής κυβερνητικούς εκπροσώπους για τα ίδια τα θύματα της πολιτικής τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε τις δικές του προτάσεις αντιμετώπισης της κρίσης, ας μας πουν αυτοί που μας κυβερνούν αντί να βρίζουν και να συκοφαντούν , τι προτείνουν οι ίδιοι. Η πολιτική τους μας οδηγεί στην καταστροφή και μας ζητούν το λόγο γιατί μια άλλη πολιτική δύναμη προτείνει κάτι διαφορετικό από τους «δικούς της μονόδρομους».
Δηλαδή, είναι παροχολογία και λαϊκισμός να υπερασπίζεσαι την υγεία, την παιδεία, την ασφάλεια ενός λαού που οδηγείται στην απόγνωση και είναι υπεύθυνη πολιτική για να πληρώσεις τους τοκογλύφους, να ζητάς ΕΝΦΙΑ από τον άνεργο καρκινοπαθή που δεν έχει να πληρώσει τα φάρμακα του για να ζήση? Είναι λαϊκισμός να ζητάς να ελεγχθούν οι διάφορες λίστες των φοροφυγάδων που έχουν τα κλεμμένα στην Ελβετία και από 2000 περίπου έχουν ελεγχθεί μόνο 26 η να ζητάς να ελεγχθούν οι μερικές χιλιάδες offshore εταιρείες στο Κρανίδι με τις πολυτελείς βίλες που τυγχάνουν ιδιαίτερης φορολογικής ασυλίας και είναι πολιτική ευθύνης να χάσει ο απολυμένος το σπίτι του, από τα «κοράκια» που περιμένουν αξιοποιώντας την αδυναμία του να πληρώσει τις δώσεις, αφού έχασε τη δουλειά του?
Είναι λαϊκισμός να αποκαλύπτεις ότι οι τρεις μεγαλύτερες Γερμανικές εταιρείες αυτοκινήτων στην Ελλάδα φοροδιαφεύγουν για χρόνια με δισεκατομμύρια σε βάρος της χώρας και να το κάνουν «γαργάρα» οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι μαζί με όλα τα συστημικά δουλοκάναλα που λειτουργούν για λογαριασμό τους, χωρίς άδειες και χωρίς φόρους και είναι πολιτική ευθύνης την ίδια στιγμή να κόβεις το επίδομα πολύτεκνης μητέρας και μετά να ζητούν οι βουλευτές που το ψήφισαν να μην εφαρμοστεί, ανάμεσα σε αυτούς και ο βουλευτής του νομού μας?
Είναι λαϊκισμός και παροχολογία να δηλώνεις ότι θα αποκαταστήσεις τον κατώτερο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, για να κινηθεί η οικονομία, αφού τα χρήματα αυτά θα πέσουν στην αγορά και μάλιστα με την απόλυτη συμφωνία αυτών που θα τα πληρώσουν, όπως οι μικρομεσαίοι επαγγελματοβιοτέχνες που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας και είναι πράξη πολιτικής ευθύνης να θέλεις να μειωθεί ακόμα περισσότερο, επειδή σου το ζητούν κάποιοι οικονομικοί κολοσσοί για να «επενδύσουν» στη χώρα μας, αγνοώντας τις ολέθριες συνέπειες στα ασφαλιστικά ταμεία και στην φορολογία.
Είναι πυρετολογία να εξασφάλισης σύνδεση και μια ελάχιστη κατανάλωση ηλ. ρεύματος σε όσους είναι άνεργοι, άρρωστοι και τα φάρμακα τους για να ζήσουν απαιτούν ψυγείο για να συντηρηθούν(βλέπε ινσουλίνη για τους διαβητικούς) και είναι πολιτική ευθύνης να τους κόψεις το ρεύμα την ίδια στιγμή που υπογράφονται και είναι σε ισχύ χαριστικές συμβάσεις με απατεώνες που θέλουν να λέγονται «επιχειρηματείες» και που χωρίς κανένα επιχειρηματικό ρίσκο με τραπεζιτικά δάνεια, επιδοτούμενα το δημόσιο, στήνουν αιολικά, φωτοβολταικά η συμβατικά εργοστάσια παραγωγής ηλ. ρεύματος και πωλούν στη ΔΕΗ την κιλοβατώρα πολλαπλάσια από την τιμή που αγοράζουν οι ίδιοι το ηλεκτρικό για τη λειτουργία παράλληλων ή των ίδιων των επιχειρήσεων που παράγουν ρεύμα,(βλέπε Μυτιληναίος, Λάτσης, Κοπελουζος κ.α.)?
Τέλος είναι λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ να προτάσσει το χρέος απέναντι σε ένα λαό και μια κοινωνία που συντρίβεται και είναι υπεύθυνη η πολιτική των Σαμαροβενιζέλων πατώντας πάνω στα συντρίμμια που προκαλεί η πολιτική τους να προτάσσουν το χρέος απέναντι στους δανειστές που οι ίδιοι προκάλεσαν με την πολιτική τους όλα αυτά τα χρόνια και οι ίδιοι τους προσκάλεσαν για να έρθουν να τους σώσουν και όχι να μας «σώσουν» όπως προσπαθούν να μας πείσουν? Είναι θέση κυβερνητικής ευθύνης να ισχυρίζεσαι ότι θα κάνεις σκληρή διαπραγμάτευση για να ρυθμίσεις ένα χρέος που ό ίδιος ισχυρίζεσαι ότι είναι βιώσιμο, όταν ακόμα και οι δανειστές και όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, ισχυρίζονται ότι δεν είναι. Αν είναι βιώσιμο τι άλλο μπορούν να σου πουν από το να το πληρώσεις με μόνη υποχώρηση τις περισσότερες δόσεις με αντάλλαγμα βέβαια την συνέχεια της επιβολής μνημονίων που θα αλλάξουν το όνομα τους για να συνεχίσουν την καταστροφή της χώρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μοίρασε υποσχέσεις, με χαρτί και μολύβι, με τη βοήθεια και χιλιάδων επιστημόνων σε όλους τους τομείς και με τη συνεργασία κοινωνικών φορέων, διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο άμεσα υλοποιήσιμων μέτρων που για να εφαρμοστεί πρέπει να υπάρχει πολιτική βούληση που λείπει από την σημερινή κυβέρνηση, γι αυτό πρέπει να γίνει υπόθεση του λαού μας η όσο το δυνατόν ταχύτερη απομάκρυνση της προσφεύγοντας σε εκλογές. Η κυβερνητική πρόταση δεν συνδέεται με το χρέος και τα μνημόνια που βεβαίως από το ίδιο βράδυ της νίκης στις εκλογές δεν θα ισχύει. Είναι πρόταση μιας άλλης μορφής διακυβέρνησης της χώρας με διαφορετικά προτάγματα και διαφορετικές ιεραρχήσεις. Οι εκλογές δεν είναι απειλή για τη χώρα αλλά η λύση στα τραγικά της αδιέξοδα από τις πολιτικές της κυβέρνησης. Εκείνο που απειλείται και το ξέρουν, είναι ότι θα σταματήσει το φαγοπότι μιας πολιτικής και οικονομικής μαφίας που μας ρημάζουν τη ζωή, αν συνεχίσουμε να τους ανεχόμαστε. Τους δικούς τους φόβους ότι θα βρεθούν απέναντι σε ένα λαό που θα δει ποιοι τον κυβερνούσαν και ποιοι τον έφτασαν εδώ, προσπαθεί να τους κάνει φόβους του λαού μας για να μην τους πετάξει από το σβέρκο που του έχουν καθίσει, για τον παγίδευση στη μοιρολατρία του τίποτα δεν αλλάζει και στη λογική του όλοι ίδιοι είναι.
Είναι, λοιπόν, ένα πακέτο ελπίδας, άμεσα εφαρμόσιμο και άμεσα μετρήσιμο για όσους παραμένουν επιφυλακτική για την αξιοπιστία της εφαρμογής του. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έταξε, απέδειξε ότι υπάρχει διέξοδος προς όφελος του λαού και πήρε τις ευθύνες που του αναλογούν, μοίρασε όμως και τις ευθύνες που αναλογούν και στον καθένα από εμάς να βάλει τέρμα σε αυτό που ό ίδιος βιώνει και θέλει να αλλάξει. Είναι στο χέρι μας.