Του Θωμά Κώτσια.
Η δήλωση του βουλευτή του νομού μας κ. Κοντογιώργου ότι δεν θα ξαναψηφίσει νέο πακέτο μέτρων στη βουλή «ακόμα και αν γίνει η αιτία να πέσει η κυβέρνηση», όπως χαρακτηριστικά είπε είναι χειρότερη και από την επιλογή της ψήφισης του καταστροφικού μνημονίου και του προϋπολογισμού, γιατί είναι μνημείο υποκρισίας και πολιτικαντισμού.
Γιατί πρώτα ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην προσπάθεια του να εξασφαλίσει έστω ένα οριακό αποτέλεσμα υπέρ των μέτρων στην ψηφοφορία της Βουλής αναγκάστηκε να δηλώσει δημόσια ότι δεν πρόκειται να ξαναφέρει με τον ίδιο τρόπο νέο πακέτο μέτρων για ψηφοφορία στη βουλή.
Ξέρουν λοιπόν οι βουλευτές της συγκυβέρνησης ότι δεν θα τους ζητηθεί να ξαναψηφίσουν και έτσι προσπαθούν να διορθώσουν την δημόσια εικόνα τους.. Ο κ. Κοντογιώργος μιμήθηκε απλά την κ. Μπακογιάννη, η οποία αφού ψήφισε το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο μνημόνιο, εκ του ασφαλούς διαβεβαίωσε ότι δεν θα ξαναψηφίσει αν έρθει με τον ίδιο τρόπο και τέταρτο. Όμως οι δηλώσεις αυτές τους εκθέτουν περισσότερο γιατί έχουν το στοιχείο του φαρισαϊσμού και λένε και ένα μεγάλο ψέμα.
Επειδή όλη η κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν αντέχει άλλο την δοκιμασία της συζήτησης και ψηφοφορίας στη βουλή αποφάσισαν από εδώ και πέρα τα νέα πακέτα και τους όρους που τους επιβάλουν οι τροικανοί να τα περνούν πλέον με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και με υπουργικές αποφάσεις αθόρυβα σε μια νύχτα και ανάμεσα σε άσχετα νομοσχέδια, χωρίς την ψήφο της βουλής.
Έτσι μαζί με την οικονομική καταστροφή του λαού μας τώρα προκύπτουν και ζητήματα δημοκρατικής νομιμότητας των αποφάσεων τους. Στο όνομα της σωτηρίας της χώρας, όπως ισχυρίζονται, με συνοπτικές και κατεπείγουσες διαδικασίες δεσμεύουν και δένουν χειροπόδαρα τη χώρα δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο και την δυνατότητα άσκησης από μια άλλη κυβέρνηση μιας διαφορετικής πολιτικής.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όλες οι δημοκρατικές εκτροπές στον τόπο μας που κατέληξαν σε τραγωδία για το λαό μας, έγινα στο όνομα της σωτηρίας της χώρας, αφού παρουσιάζονταν πάντα σαν μονόδρομος. Εδώ ισχύει το ερώτημα :ποιος απ τους προστάτες θα μας προστατέψει η ποιος θα μας σώσει απ τους σωτήρες.
Μη τους αφήσουμε να συνεχίσουν αυτή την καταστροφική πορεία, η χώρα για όλους αυτούς δεν είναι ο λαός της τον οποίο επικαλούνται, αλλά η προάσπιση και η διατήρηση των συμφερόντων της τάξης που υπηρετούν.
Τρέμουν στην προοπτική μιας κυβέρνησης της αριστεράς όχι βεβαίως γιατί ανησυχούν για τη χώρα όπως ισχυρίζονται, αλλά γιατί γνωρίζουν ότι θα γκρεμιστεί ένα ολόκληρο οικοδόμημα διαφθοράς και πολιτικής σαπίλας που οι ίδιοι εξέθρεψαν και συντηρούν.
Απορίας άξια είναι ακόμα η βεβαιότητα του κ. Κοντογιώργου ότι αυτή η κυβέρνηση θα στείλει στη φυλακή «όσους έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι» όπως δηλώνει. Ό ίδιος δεν νομίζω ότι είναι τόσο αφελής για να πιστεύει κάτι τέτοιο. Πολλοί από αυτούς που μας κυβερνούν δεν έβαλαν απλά το δάκτυλο στο μέλι, αλλά έφαγαν ολόκληρο το βάζο και γι’ αυτό σήμερα είναι άδειο. Δεν υπάρχει υπόθεση διαφθοράς η λίστα που να μην είναι μέσα και κάποιος κυβερνητικός παράγοντας και είναι αυτό ακριβώς που τους ενώνει και τους επιβάλλει μια σιωπή συνενοχής, όπως π.χ. λίστα Λαγκάρτ, λίστα Χριστοφοράκου, εξωδικαστική συμφωνία Siemens και πολλές ακόμα υποθέσεις. Βάλαμε τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα.
Εκείνο που τους τρομάζει είναι η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας μας ακόμα και όσων είχαν μέχρι τώρα στο χέρι με τα ρουσφέτια και τους εκβιασμούς. Τους τρομάζει μη συναντηθούν όλοι αυτοί με την αριστερά και μετεξελιχτούν σε ένα οργανωμένο κίνημα αντίστασης και ανατροπής. Οι εφεδρείες αυτού του πολίτικου συστήματος εξαντλούνται και γι’ αυτό ακριβώς γίνονται ποιο αντιδραστικές και ποιο επικίνδυνες οι επιλογές τους.
Τέλος σχετικά με τα απαράδεκτα σχόλια και τους υπαινιγμούς του κ. Κοντογιώργου εναντίον μου έχω να πω τα εξής: Εγώ δεν έχω να κρύψω τίποτα απολύτως, ό,τι ήμουν και πάλευα το ’79 που με γνώρισε ο κ. Κοντογιώργος τα ίδια παλεύω και τώρα. Δεν επένδυσα στην πολιτική και στα εκάστοτε κόμματα εξουσίας για να ζω, ούτε στις καριέρες των κυβερνητικών και εργοδοτικών συνδικαλιστών αλλά στη δουλειά μου. Στην Ευρυτανία δεν πολιτεύομαι σαν σωτήρας, γιατί ούτε είμαι, ούτε πιστεύω, σαν αριστερός, σε σωτήρες.
Εκείνο που πιστεύω και αποτελεί χρέος κάθε αριστερού και ενεργού πολίτη είναι να προσπαθεί να ενώνει το λαό μας στη βάση των κοινών του προβλημάτων και των κοινών του συμφερόντων, αδιαφορώντας για το τι ψηφίζει και να αναδεικνύει τον ταξικό χαρακτήρα των πολιτικών επιλόγων και όχι να τον έχει ταπεινωμένο και αιχμάλωτο σε ένα άθλιο εμπόριο ελπίδας που τώρα και αυτό έφαγε τα ψωμιά του Αυτή η στάση μου με καταξίωσε στο χώρο που δούλευα στα ΕΛ.ΠΕ. επί 32 χρόνια βάρδια στις μονάδες παραγωγής σαν εργατοτεχνίτης (χειριστής) και επί 38 συνολικά σαν εργαζόμενο, αυτή με ανάδειξε στα συνδικάτα επί 30 ολόκληρα χρόνια και αυτή συνέδεσε το όνομα μου με σημαντικές κατακτήσεις των εργαζομένων στα ΕΛ.ΠΕ. από τους οποίους απολάμβανα και συνεχίζω να απολαμβάνω την αγάπη και την αποδοχή τους.
Αυτό το ίδιο πάθος και η αγάπη για τον τόπο μας με την προτροπή των συντρόφων μου και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό μας με ανάδειξε υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ. Σαν συνταξιούχος του ΙΚΑ σήμερα δυστυχώς βλέπω την σύνταξη μου να πετσοκόβεται όπως όλων. Που είναι λοιπόν το επιλήψιμο στη ζωή μου. Τι αθλιότητες είναι αυτές. Διανοήθηκε ο κ. Κοντογιώργος και όσοι σκέπτονται σαν αυτόν, να ρωτήσουν π.χ. την κ. Μπακογιάννη πόσα λεφτά έχει και ποιος χρηματοδοτούσε τον προεκλογικό της αγώνα σε κάθε εκλογή κάτι βεβαίως που δεν θα ήταν καθόλου παράλογο? Ας μας πει ο ίδιος μετά το ΄’79 τις δικές του επιλογές, τις δικές του αποδοχές όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα που «θυσιάζεται!!!!» για την Ευρυτανία. Δεν θέλω να τα πω εγώ, γιατί δεν θέλω να γίνουμε ίδιοι, όμως αυτό το παιχνίδι το άνοιξε πριν τις εκλογές και θυμίζει το «φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθεί ο νοικοκύρης». Θα έχω στη διάθεση των διευθυντών των τοπικών εφημερίδων τις αποδοχές μου και όταν αποφασίσει να δώσει και τις δικές του θα τις δημοσιεύσουμε μαζί.
Αυτά και αν θέλει ας συνεχίσει μόνος του ο κ. Κοντογιώργος δηλώσεις αυτού του επιπέδου.